بیوگرافی ابوالحسن تهامی نژاد ،مهمان دورهمی

«ابوالحسن تهامی‌نژاد» دوبلور پیشکسوت سینما و تلویزیون امشب چهارشنبه ۲۳ اسفندماه، مهمان برنامه دورهمی خواهد بود.

ابوالحسن تهامی‌نژاد متولد ۱۳ مرداد ۱۳۱۷ در تهران ، مدیر دوبلاژ ایرانی است.

زندگی‌نامه ابوالحسن تهامی‌نژاد

وی با امید دختر سیمین بهبهانی ازدواج کرده و داماد سیمین بهبهانی، شاعر معاصر ایرانی است. وی مسلط به زبان انگلیسی و مترجم بسیاری از فیلم‌ها بوده است. گوینده حرفه‌ای آنونس که برای نخستین بار آنونس گویی را به صورت هنری و حرفه‌ای، با ادبیات ویژه مرسوم کرد. روزنامه‌نگار و منتقد دوبله فیلم واولین کسی که نقد دوبله را به صورت جدی در مطبوعات آغاز کرد. در مدرسه دارالفنون تحصیل، و از سال ۱۳۳۷ فعالیت خود در زمینه ی دوبله فارسی را آغاز کرده است. به دلیل قابلیت های منحصر به فردش خیلی زود به مقام مدیریت دوبلاژ رسیده است.

همسر ابوالحسن تهامی

دکتر امید بهبهانی و ابوالحسن تهامی

در همان سالهای اول با دوبله فیلم رومئو و ژولیت (۱۹۳۶) به کارگردانی جرج کیوکر توانایی بی حد و حصرش را در دست و پنجه نرم کردن با کلام فاخر را از خود نشان داد. فیلمی که اگرچه توسط نگارنده دیده نشده و ظاهراً نسخه ای از آن هم در دسترس نیست، اما در همان سالها توجه همگان را به این «پدیده»ی دوبله فارسی جلب کرده است. از میانه ی دهه ی ۱۳۴۰ دوران درخشان فعالیت تهامی در دوبله فارسی آغاز می شود. در آن سالها او جواهری پرستیدنی را به تاریخ دوبله ی فارسی تقدیم می کند. گوهری که متأسفانه هنوز هم برای نسل جدید ناشناخته باقی مانده: خداحافظ چارلی (۱۹۶۴) به کارگردانی وینسنت مینه لی.

یکی از بهترینِ بهترین ها در تاریخ دوبله فارسی. چارلی توسط والتر ماتائو (در نقش یک تهیه کننده ی بانفوذ و دن ژوان صفت) کشته می شود. بعد روح او در کالبد دبی رینولدزِ جذاب حلول می کند و سروقت صمیمی ترین دوستِ چارلی با بازی تونی کرتیس، و ماتائوی دن ژوان می رود. کمدی بی نهایت جذابی بر اساس نوشته ی جرج اکسلراد که در حد غیرقابل وصفی از معروفترین اقتباس سینمایی از آثار او (خارش هفت ساله بیلی وایلدر) فراتر می رود. تاجی احمدی به جای دبی رینولدز و منصور غزنوی به جای تونی کرتیس نقش گفته اند. اما خود تهامی که مدیر دوبلاژ هم بوده با مهارتی جادویی جای ماتائو سخن گفته. او کلامی سحرآمیز را وارد گویش این نقش می کند. ماتائو در عین حال که کاملاً ادبی سخن می گوید، اما کلامش هم روان و هم کمدی است. «جرج! هیچ می دانی من خوشوقتم که برای گشودن این گره، تو مرا انتخاب کردی؟ چرایی این امر بدین شرح است: الف)برای اینکه من اساساً انسان عاشق پیشه ای هستم. ب)تو دوست منی. ج)من مردی با تدبیرم. د)تا اندازه ای ناپاکم و… ناپاکی ام در این میان عامل اصلی است!»

۱- نصرت اله وحدت ، ۲- غلامحسین بهمنیار ، ۳- ایرج صفدری ، ۴- ابوالحسن تهامی نژاد

تهامی در سالهای میانی این دهه، در فیلمهای آوای موسیقی و بانوی زیبای من به مدیریت دوبلاژ علی کسمایی به ترتیب به جای کریستوفر پلامر و رکس هریسون جلوه ای دیگر از توانایی اش را در تاریخ دوبله فارسی عرضه می کند. (و عموماً برای نسل جدید با همین نقش ها شناخته شده است.) در اواخر این دهه با دوبله فیلمهایی مانند دکتر فاستوس، و شیر در زمستان دروازه ای جدید را پیش روی دوبله ی فیلمهای تاریخی می گشاید. و با فیلم چه کسی از ویرجینیاولف می ترسد؟ عملاً تمام تاریخ دوبله فارسی را به هماوردی می طلبد و البته سربلند از این مصاف بیرون می آید. در اوائل دهه ی ۱۳۵۰ با دوبله ی فیلم ظرف عسل (۱۹۷۴) به کارگردانی جوزف ال منکیه ویتس ثابت می کند هنوز استاد مسلم و بی همتای عرصه ی کلام و لحن در دوبله فارسی خود اوست. و با دوبله ی فیلم راکی (۱۹۷۶) به کارگردانی جان. جی. آویلدسن ثابت می کند همانقدر که بر دوبله آثار فاخر یا پیچیده و عمیق تسلط دارد، می تواند از پسِ فیلمهایی با گویشِ به شدت عامیانه هم برآید. کما اینکه راکی در دوبله فارسی چنان ظرافت های زبانی را داراست که از پسِ گذشت بیش از سی سال هنوز همتا و نمونه ای حتی قابل رقابت با آن دیده نشده است.