آلبر-کامو

«بیگانه» (L’Étranger) آلبر کامو یکی از آثار کلیدی ادبیات اگزیستانسیالیستی است که به موضوعاتی چون بی‌معنایی زندگی، بیگانگی وجودی، مرگ، و پوچی می‌پردازد

کار، غذا، خواب . . . و زندگی ما شنبه، یک‌شنبه، دوشنبه، سه‌شنبه، چهارشنبه و پنج‌شنبه با همین ریتم ادامه می‌یابد؛ اما یک روز سوال «چرا» به وجود می‌آید و همه چیز در آن خستگیِ آمیخته با حیرت آغاز می‌شود.

مهدویان باید از این پیش‌فرض ذهنی فاصله بگیرد که محدوده سازمان سینمایی، محدوده سقوط، امپراطوری فیلیمو و "با تشکر از مرتضی اصفهانی" نیست.

احتمالا کامو را به عنوان اندیشمندی شناخته اید که فلسفه اش او را به این نتیجه می‌رساند که جهان، بی معنا است و هیچ چیز، معنایی ذاتی و غایی ندارد. به عبارت دیگر، وقتی که اولین بار با آثار او مواجه می‌شوید، «کامو» جهانی را برای شما به تصویر می‌کشد که می‌تواند سرشار از بدبینی و هراس و استیصال باشد.

احتمالا کامو را به عنوان اندیشمندی شناخته اید که فلسفه اش او را به این نتیجه می‌رساند که جهان، بی معنا است و هیچ چیز، معنایی ذاتی و غایی ندارد. به عبارت دیگر، وقتی که اولین بار با آثار او مواجه می‌شوید، «کامو» جهانی را برای شما به تصویر می‌کشد که می‌تواند سرشار از بدبینی و هراس و استیصال باشد.

خبر عجیبی است و قطعاً کسی انتظارش را نداشت پس از بیش از نیم قرن بشنود که تصادفی که منجر به مرگ آلبر کامو شد، حادثه‌ای بوده که کا. گ. ب آن را طراحی کرده و از طرفی دولت فرانسه هم چندان بدش نمی‌آمده چنین اتفاقی رخ دهد و از مرگ نویسنده‌اش سود می‌برده.

«در جستجوی "بیگانه": آلبر کامو و زندگی یک کلاسیک ادبی» کتابی نوشته آلیس کاپلان به عنوان یکی از بهترین کتاب‌های سال 2017 نیویورک تایمز انتخاب شده است.

معرفی دبیر و اعضای هیات علمی جایزه جلال و معرفی برندگان چند جایزه بین المللی از جمله خبرهای مهم حوزه کتاب در این هفته هستند.

در سال 1381 به پیشنهاد انجمن قلم ایران و نیز تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، روز چهاردهم تیرماه به نام «روز قلم» به ثبت رسید تا ادای دینی باشد به صاحبان قلم و تلاشی که برای اعتلای فرهنگ و ادب ایران و جهان از خود نشان می‌دهند.

دهه ها ست که نام آلبر کامو برای اهل کتاب ایرانی بیگانه نیست. فقط کافی است به تعداد ترجمه ها ی یک اثر او «بیگانه» و تجدید چاپ های آن نگاه کنیم تا به میزان محبوبیت او پی ببریم.