بمب-افکن

تصویری از شش فروند بمب افکن استراتژیک بی‌-52 امریکا در پایگاه العدید قطر را ببینید.

طرح‌های اولیه XB-70 برپایه چیزی بود که مهندسان آن را "مفهوم نیروی بی‌رحم" نامیدند و هدف از آن حمل مقدار زیادی سوخت برای یک پرواز طولانی مدت مادون صوت به داخل خاک شوروی و در عین حال یک طراحی ایرودینامیک بود که در یک پرواز کوتاه در حریم هوایی دشمن، عملکردی بالا داشته باشد.

A-12 اونجر که توسط مک‌دانل داگلاس و جنرال داینامیکس طراحی شده بود، روی کاغذ برای نیروی دریایی آمریکا هیجان‌انگیز بود. وزارت دفاع قبلاً 5 میلیارد دلار در این برنامه سرمایه‌گذاری کرده و تخمین هزینه برای هر هواپیما به 96 میلیون دلار افزایش یافته بود.

بین سال های 1952 تا 1993 بیش از 500 فروند از بمب افکن Tu-95 تولید شد که بسیاری از آنها هنوز هم در خدمت هستند. انتظار می رود که نیروهای هوافضای روسیه تا دهه 2040 با هواپیماهای Tu-95 خود پرواز کنند.

پیش از این رسانه‌های وابسته به انصارالله از انجام 9 حمله هوایی از سوی آمریکا و انگلیس به دو منطقه کهلان و العیلا در شرق شهر صعده خبر دادند. همچنین شش حمله دیگر در برخی مناطق واقع در شمال و جنوب صنعا، پایتخت یمن صورت گرفته است.

بمب افکن پنهان‌کار B-22 Spirit با توانایی‌های رادارگریزی قابل توجه در اواخر دهه 1980 برای نفوذ به پدافند‌های ضد هوایی طراحی شد. این هواپیما با قابلیت پرتاب بمب‌های متعارف و گرما هسته ای، ظرفیت حمل مهمات به وزن بیش از 18.1 تن را دارد.

کانویر بی-36 پیس میکر یکی از بزرگ ترین و قدرتمندترین بمب افکن های ساخته شده در تاریخ هوانوردی است. این هواپیمای غول پیکر در دهه 1940 توسط شرکت کانویر برای نیروی هوایی آمریکا طراحی و ساخته شد.

با ارتقای قریب الوقوع B-52H‌ها به نسخه B-52J، این بمب افکن همچنان ستون فقرات ناوگان بمب افکن‌های استراتژیک ایالات متحده خواهد بود و همچنان تا سال‌های زیادی در آینده، تنها نمونه هواپیمای جت هشت موتوره نیروی هوایی ایالات متحده باقی خواهد ماند.

REX برای پرتاب انواع مهمات انفجاری بر روی اهداف از 2 تا 8 کیلوگرم با جرم کلی 10 کیلوگرم طراحی شده‌است.