حضرت علی

بخش دوم از زندگانی حضرت علی -علیه السلام را دوران پس از بعثت وقبل از هجرت تشکیل می دهد. این دوره از سیزده سال تجاوز نمی کند وحضرت علی -علیه السلام در تمام این مدت در محضر پیامبر بود وتکالیفی را برعهده داشت.

پس از هجرت پیامبر، امام در انتظار نامه رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بود وچیزی نگذشت که ابو واقد لیثی نامه ای از آن حضرت به مکه آورد وتسلیم حضرت علی علیه السلام کرد

اعمال ورفتار هر فرد، زاییده طرز تفکر وعقیده او است.جانبازی وفداکاری از نشانه های افراد با ایمان است.اگر ایمان انسان به چیزی به حدی برسد که آن را بالاتر از جان ومال خود بداند، قطعا در راه آن سر از پا نمی شناسد وهستی وتمام شؤون خویش را فدای آن می سازد. قرآن مجید این حقیقت را در آیه زیر منعکس کرده است:

حضرت علی - علیه السلام به فرمان خدا آیات سوره برائت و قطعنامه ویژه ریشه کن ساختن بت پرستی را، به هنگام حج، برای همه قبایل عرب برخواند وبرای این کار، درست در جای پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم تکیه کرد.

تصویر محلی را ببینید که حضرت علی (ع) در آن ضربت خورد.

اختفای قبر حضرت برای همگان نبوده، بلکه مقصود مخفی بودن آن از دشمنان و نا اهلان بوده است از محمد بن سائب کلبی درباره علت این امر سؤال شد، در پاسخ گفت: از ترس خوارج و دیگران.

استغفار همان ترمز است که در شب‌قدر با گریه‌هایمان از خدا طلب پوزش می‌کنیم تا جلوی خطای بیشتر را بگیریم، نه اینکه به صرف این کار، همه‌چیز جبران شود.

در آن لحظه درهای بهشت باز می‌شود و یک درب که باب الرحمن نام دارد امام علی (ع) آنجا به سجده می‌افتند و منادی ندا می‌دهد که برخیز و هر کس که به تو مؤمن بوده را از این درب به بهشت وارد کن.

حدیثی این شب ها در ابتدای سریال «زیر پای مادر» از شبکه یک پخش می شود که از حضرت علی (ع) نقل شده است، اما بعضی از کارشناسان آن را فاقد سندیت می‌دانند.

امیرالمؤمنین همه‌ى مشکلات دوران خلافت خود را لمس کرد و با آنها مواجه شد؛ چون عدالت او بود که آن دشمنها و دشمنیها را علیه او به‌وجود مى‌آورد. امیرالمؤمنین ایستادگى کرد و به‌خاطر مواجهه با مشکلات و حل آنها حاضر نشد از عدالت دست بردارد؛ این شد درس. ...