دولت پزشکیان

یک عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی بر این باور است که کابینه معرفی شده از سوی آقای پزشکیان، کابینه کار و عمل است نه یک کابینه صرفاً سیاسی. این کابینه، کابینه آقای پزشکیان است نه کابینه آقای روحانی و آقای خاتمی.

یک فعال چپ به مجلس پیشنهاد کرد: به فهرست وزرا رای اعتماد بدهند اما در مقابل از وزرا و دولت مطالبه‌گری کنند تا در یک سال آینده مقداری از مشکلات کشور باید حل شود. سپس این مطالبه را رصد کنند.

زیدآبادی نوشت: « پزشکیان⁩ را روی میدان مین فرستادند و قبل از اینکه حتی مینی منفجر شود، او را نه فقط وسط معرکه به حال خود رها کردند بلکه به رگبار هم بسته‌اند!»

مجلس روزانه 10 ساعت وقت لازم دارد تا بتواند کار بررسی صلاحیت وزرا را به پایان برساند.

در دو انتخابات مجلس و ریاست جمهوری در اسفند پارسال و تیر امسال دیدیم که بیش از نیمی از مردم، پای صندوق ها نیامدند و در پایتخت کشور نیز میزان مشارکت در مرحله دوم مجلس به رقم بی سابقه و هشدار دهنده 8 درصد سقوط کرد

تندروهای جریان اصلاحات در خصوص دولت پزشکیان می کوشند تا ضمن تعریف خود به عنوان عامل پیروزی وی، سهم خواهی خود را وجهی طبیعی ببخشند.

مسعود پزشکیان مختار و مسئول چینش همکارانش است، اما این نافی مسئولیت امیدوارانه هشدارها و نقدهای امثال من نیست. کنشگری منتقدانه، بدون تضمین موفقیت، هم مسئولانه است و هم امیدوارانه. امیدواری به موفقیت از مسیر کنشگری انتقادی هم نه متوهمانه است و نه غیرمسئولانه.

عرفاً و منطقاً کابینه آقای پزشکیان باید کابینه جناح پیروز باشد و کاملاً رای‌دهندگانش را راضی و قانع کند. بنا بر اطلاعی که بنده دارم، این رویکرد مورد نظر جناب رئیس‌جمهور هم بوده و جای نگرانی وجود ندارد و انشاءالله مردم باید با کمی صبر شاهد اعلام کابینه‌ای درخور و شایسته خواهند بود.

همه منتظرند ببینند دولت پزشکیان که شعار اصلی خود را حاکمیت قانون، تعامل و مدارا قرار داده، چگونه قرار است به یک چنین رفتارهای تند، سلبی و فراقانونی پایان بدهد؟

تحلیلگران با بررسی لایه‌های پنهان‌تر موضوع، تئوری‌های تازه‌ای را در خصوص تحرکات دولت در سایه برای فشار بیشتر به دولت منتخب مردم، مطرح کردند