یکی از ویژگی های طبیعت انسان، اجتماعی بودن اوست. بدین لحاظ آدمی هر چند به جهتِ برآوردن حوایج شخصی و انجام امور روزمرّه نیازی به دیگران نداشته باشد و شخصاً از همه امکانات لازم برای رفاه و آسایش در سطح عالی برخوردار باشد، باز همواره علاقه مند است که در کنار خانواده، مردم و جامعه زندگی کند
