روایت

آلفرد هیچکاک در طی دوران طولانی فعالیت هایش در سینما مقالات، گفتارها و مصاحبه های زیادی از خود باقی گذاشت که از طریق آنها می توانیم شناخت دست اولی از زندگی و فعالیت این هنرمند بزرگ پیدا کنیم.

آنجا که خدا، انسان را دعوت می کند که «قل سیروا فی الارض...» و روایات و احادیث دینی به نکات و اشارات و زمینه ها و برکات و نشانه های سفر حقیقی چه در آفاق و چه در انفس اشعار می دارد.

در روایات اهل بیت علیهم السلام تقسیمات متعددی برای علم صورت گرفته است. هر تقسیمی اشاره به یک زاویه و بعدی از علم دارد.

«رُوی إنّ لیله عرفه یستجاب فیها ما دعا من خیرٍ و للعامل فیها بطاعه الله تعالی أجر سبعین و مائة سنة.»

در روایتی از زین ‏العابدین(ع) منقول است که حضرت فرمودند: «مَنْ طَلَبَ الْغِنَی وَ الْاَمْوَالَ وَ السَّعَةَ فِی الدُّنْیَا

محیط شغلی، ممکن است هم نقش سازندگی داشته باشد و هم نقش تخریبی، این در ربط با نفس شغل است و ما در روایاتمان هم این مطلب را داریم. شغلی انتخاب کنید که بر روی روح شما نقش تخریبی نداشته باشد، بلکه بر عکس، شغلی انتخاب کنید که بر روی روح شما نقش سازندگی داشته باشد.

کودکان ضعیف ترین اقشار هر جامعه اند و عشق به کودک، در عقلانیت و عاطفه فردی و اجتماعی بشر ریشه دارد. با این حال، در دنیای معاصر، شرایطی فراهم آمده که در آن بسیاری کودکان در اقصی نقاط عالم، از آسایش، امنیت و آنچه حق طبیعی و انسانی برای رشد و بالندگی نامیده می شود، محروم اند و این ضعیف ترین قشر، به مظلوم ترین افراد نیز تبدیل شده اند.

 آیا یقه پاره کردن حضرت زینب در کاخ ابن زیاد یا کاخ یزید و کوبیدن سر به چوبه محمل به گونه ای که سر یا پیشانیش شکسته باشد، درست است؟ چگونه ممکن است، شخصیتی چون زینب کبری، آن هم در برابر چشم نامحرمان، چنان کارهایی انجام دهد؟[1]

«حیا» آن ودیعه الهی و غریزه انسانیه است که انسان را از اعمال زشت باز می دارد؛ یعنی چه قبل از عمل که انسان عمل را تصویر می کند و چه بعد از عمل، حیا نقش بازدارندگی دارد

یکی از موضوعاتی که از دیرباز ذهن آدمیان را درگیر خود کرده و علی رغم تلاش های نوع بشر در طول قرون و اعصار هنوز در هاله ی از ابهام است بحث از آینده جهان و به عبارتی عام این است که: آخر دنیا چه می شود؟ این سؤال همانند پرسش از پیشینه جهان است که آن هم دقیقا روشن نشده و در حد فرضیاتی از دانشمندان تجربی مانده است.