بِنه (نوعی بادام کوهی) را بین دو سنگ می‌ساید، با آنکه دستانش پر از چروک است اما همچنان پر توان و بی وقفه می‌سایید. یک کلمه هم نمی‌تواند فارسی صحبت کند. لب‌هایش به سمت دندان‌های نداشته‌اش جمع شده‌اند و کمی از موهای حنا بسته‌اش از زیر شالی که حاشیه سوزن دوزی دارد، بیرون زده است.
