ماه

در مجموع، یافته‌ها به این ایده‌ی احتمالی اشاره دارند که برخی از سطوح فعالیت حیات‌وحش در شب‌های ماه کامل بیشتر از شب‌های تاریک‌تر است، به این دلیل که شاید حیوانات در این شب‌ها محیط اطرافشان را بهتر می‌بینند. با این حال، ما به جزئیات این توضیح نمی‌پردازیم، چون نویسندگان این مطالعه در حوزه اکولوژی حیوانات تخصصی ندارند.

منظومه شمسی ما حاوی قمرهای عجیب و غریب و جذابی است، اما اگر این یکی در فاصله 635 سال نوری واقعی باشد، یک کشف خارق‌العاده است!

دکتر فرد اسپناک(Fred Espenak)، اخترفیزیک‌دان بازنشسته ناسا و متخصص خسوف، ابرماه را به عنوان ماه کاملی تعریف می‌کند که زمانی اتفاق می‌افتد که ماه در 90 درصد از نزدیک‌ترین فاصله‌اش به زمین باشد.

شاید بتوان به جرات گفت هیچ چیز دیگری مانند زمین و ماه آن در کل منظومه شمسی وجود ندارد. سیارات دیگر یا چندین قمر دارند یا اصلاً هیچ قمری ندارند، اما نسبت جرمی جهان ما و ماهواره سنگین آن کاملاً منحصر به فرد است.

فاصله ماه از زمین بسته به موقعیت آن در مدار بیضوی‌اش تغییر می‌کند. به‌طور معمول، میانگین فاصله ماه از زمین حدود 384,400 کیلومتر است. اما این فاصله از 356,470 کیلومتر در نزدیک‌ترین حالت (perigee)، تا 405,600 کیلومتر در دورترین حالت (apogee) متغیر است.

مسئله منشأ ماه غیرعادی ما همچنان پرسشی بی پاسخ مانده است. در حال حاضر نظریه اصلی این است که ماه یا فرزند زمین است یا خواهر و برادر آن است و از همان ماده در همان منطقه از منظومه شمسی متولد شده است.

وجود این لایه نرم می‌تواند پیامدهای عمیقی برای درک ما از تاریخچه حرارتی و تکامل ماه داشته باشد. این نشان می‌دهد که باید یک منبع گرما وجود داشته باشد که این لایه نیمه مذاب را حفظ کند، که سؤالات جدیدی در مورد ساختار داخلی مرموز ماه ایجاد می‌کند.

مأموریت جدید فضایی نشان داده است برخی از قمر‌های اورانوس ممکن است قادر به پشتیبانی از حیات باشند.

سلام بر تو ای بزرگترین ماه خدا و ای عید عاشقان حق سلام بر تو ای ماه گرامی که برکت آوردی;

روی زمین، می‌توان شب به بالا نگاه کرد و ماه را از صد‌ها هزار مایل دورتر دید. اما در سیاره زهره چنین چیزی وجود ندارد. هر سیاره‌ای یک ماه ندارد - پس چرا برخی از سیارات چندین ماه دارند، در حالی که برخی دیگر هیچ ماهی ندارند؟ برای اینکه دلیل این موضوع را بدانید ادامه مطلب را بخوانید.