جاذبه-های-تاریخی-ندوشن

آب انبار مورد نظر در تداول عامه به نام « انبار مریضو» (ANBAR – E – MAHRIZOO) گفته می شود ، اما بنا به گفته سالمندان ندوشن نام صحیح آن آب انبار محمد رضا می باشد

در فاصله ای کمتر از یکصد متر برج بوستان در جهت شمالی بافت تاریخی ندوشن دروازه ای با تأسیسات امنیتی و برجی در فاصله ی 20 متری آن وجود داشته است که طی دهه های اخیر در جریان عملیات تعریض معبر عمومی همگی به طور کامل تخریب گردیده اند

این بنا از معماری‌های شاخص دوران صفویه است و به ویژه در نوع پوشش طاق‌های آن از الگوی رایج معماری این دوران استفاده شده است

حسینیه سفلی ندوشن به شکل هندسی هشت گوش ساخته شده و دارای دو قسمت اندرونی و بیرونی است. اندرونی که به آن حسینیه توئی گفته می شود، مسقف است اما بیرونی که به آن حسینیه دری گفته می شود روباز است

خانه وکیلی با کاربری خصوصی و مربوط به دوره آخر قاجاریه و اوایل پهلوی است. ورودی بنا در جبهه شمالی و در زیر پیش درگاهی است که در سقف آن نقش شمسه دیده می شود

این بنای ارزشمند تاریخی در ندوشن جنب مسجد جامع واقع گردیده و با توجه به سبک معماری و شواهد دیگر، تأسیس بنا متعلق به دوره متأخر اسلامی (صفویه) می باشد و وجه تسمیه آن متأثر از نام مالک است

این بنا که سبک و اسلوب معماری و تزئینات گچبری منحصر به فرد آن نشانگر آن است که بنا متعلق به عهد صفوی است، در بافت قدیم ندوشن واقع شده است و دارای کتیبه گچی تاریخداری است که سال 1014 هـ

این سنگ نگاره ها در نزدیکی چشمه خشکیده کوه سرخ که مردم ندوشن به آن «سرخان کوه» می گویند، قرار دارد. در این آثار تاریخی، نقاشی و نوشته توأماً دیده می شود

مسجد آمنه گل ندوشن که اساس نخستین آن در قرن ششم هجری پی ریزی شده است اثری است که شامل کاهگل نمای بیرونی مسجد، و آجر فرش پشت بام و آجر فرش کف زیبایی خاص خود را دارد

این قلعه بر روی تپه ای سنگی در ندوشن به همین نام قرار دارد و از خشت و گل و سنگ سفید مشتمل بر دو طبقه ساخته شده است و در چهارگوش آن برج هایی برای نگهبانی وجود دارد که قدمت آن به اوایل دور افشارّیه می رسد . لازم به ذکر است این بنا در حال تخریب بوده و نیاز به توجه بیشتر دارد .