دریاچه-آرال

دریاچه آرال که زمانی بخش زیادی از مرز ازبکستان و قزاقستان را تشکیل می‌داد، اکنون به بیابانی خطرناک تبدیل شده است.

دریای آرال که زمانی چهارمین دریاچه بزرگ جهان بود، در طی 60 سال گذشته به دلیل انحراف رودخانه‌های تغذیه کننده آن برای آبیاری مزارع پنبه، به طرز چشمگیری کوچک شده است. در حال حاضر دانشمندان از این منطقه برای آزمایش اینکه چه گیاهی می‌تواند با موفقیت در شرایط محیطی سخت و نامناسب رشد کند استفاده می‌کنند.

خشک شدن دریاچه خزر عواقب بسیار سنگینی خواهد داشت، از جمله از بین رفتن اقتصاد دریایی، از بین رفتن کیلکا ماهی، ماهیان خاویاری، انواع ماهی‌ها، انواع موجودات و گیاهان ریز و درشتی که تاثیر زیادی در اقتصاد دارند، بیکاری کلیه کسانی که به نوعی زندگیشان به اقتصاد دریا وابسته است،

گورستان کشتی های «میناق» که در دریاچه آرال در کشور ازبکستان واقع شده است را می توان به شهر ارواح در وسط بیابان بی آب و علف تشبیه کرد. این منطقه، زمانی یکی از شلوغ ترین بندرگاه های ماهی گیری به شمار می رفته و یکی از 4 دریاچه بزرگ جهان نیز بوده.