عرفان-سیاسی

نقطه خال تو بر لوح بصر نتوان زد مگر از مردمک دیده مدادی طلبیم اهل حکمت گفته اند شناخت و معرفت، یعنی احاطه وجود عالم بر معلوم و اگر چنین است باید دست طلب از معرف اولیای حق برشست؛ آن سان که آنان نیز دامان طمع از معرفت ذات حق بر کشیدند و جز نیستی خویش در این عالم چیزی نطلبیدند

عرفان سیاسی، ارجاع حضور و ظهور معنوی انسان در صحنه های پرپیچ و خم زندگی؛ و دنیای پرآشوب «سیاست» است. «طریقتی» است که زاده ی شریعت «آزادگی و جوانمردی» است؛ خانقاه و صومعه ی خود را در بستر جامعه می جوید و در دفاع از حق و ستیز با ناحق، سماع آغاز می کند.

گروه اندیشه: هادی وکیلی معتقد است با قدری مسامحه، نگرش به ولایت فقیه را بتوانیم به نوعی با مسئله «ولایت عرفانی» همسان و هم‌دوش بدانیم و بگوئیم که خداوند وقتی ولایت خود را به انبیاء و اولیاء می‌سپارد، این ولایت نسل در نسل به وارثان آنها که فقها هستند، می‌رسد.