غیظ

معنای لغوی «خشم»   «خشم» درلغت، به غضب، غیظ، قهر، سخط، برآشفتگی ومقابل خشنودی معنا شده است(1) معنای «غیظ»: کلمه «غیظ» درلغت به معنای خشم یا سخت ترین خشم یا تیزی آن است (2) و دراصطلاح، حالت برافروختگی وهیجان فوق العاده روحی است که پس از رویارویی با ناملایمات به انسان دست می دهد

افراط در خشم این است که این صفت چنان بر آدمی چیره شود که از اختیار عقل و شرع خارج گردد، و دراین صورت بصیرت از انسان سلب شده وقدرت تفکر را از دست می دهد، اختیار نفس از کف او خارج می گردد و از دیدن عبرت ها کور و از شنیدن مواعظ کر می شود