مرتضی-قاضی

وقتی کار نویسندگی در حوزه جنگ را شروع کردم، آرزویم این بود درباره گمنام‌ترین‌ها بنویسم. دوست داشتم درباره آدم‌های معمولی جنگ بنویسم و علاقه‌ای نداشتم درباره فرماندهان، سرداران و آدم‌های شاخص بنویسم.

«اسیر آلواتان» نوشته رضا رستمی با محوریت خاطرات شهدا و اسرای در بند کومله و دموکرات از زبان شاهدان عینی رونمایی شد.

سومین دوره «دیدار با ابرار» به همت اداره کل تبلیغات اسلامی قم و انتشارات بین الملل در این استان برگزار شد.

«اسیر آلواتان» نوشته رضا رستمی با محوریت خاطرات شهدا و اسرای در بند کومله و دموکرات از زبان شاهدان عینی رونمایی شد.

نویسنده دفاع مقدس مطرح کرد: باید نقدهای خوب بنویسیم. شیوه‌نامه‌های خوب بگذاریم. افراد در مقدمه‌های کتاب‌ها توضیح دهند چه کرده‌اند. در نقدها مطالب بسیاری استخراج می‌شود.

سربازها در طول دوره خدمت به یکی از سازمان‌ها و ارکان نیروهای مسلح وابسته هستند اما پس از پایان خدمت وارد زندگی عادی می‌شوند و تریبونی برای بیان خاطرات و انتقال تجربیاتش ندارند.

یک نویسنده و منتقد ادبی گفت: طیف معجزات و مکاشفاتی که برای مادر شهید اتفاق می‌افتد تنوع دارد. یکی از این مکاشفات آمدن شهید و بستن پارچه به پای مادر بوده است. ما از این جنس مکاشفات فراوان داریم اما زیاد اشاره نشده است.

کتاب هیچ مطلب اضافه‌ای ندارد. همه‌چیز به اندازه است. اساساً چه نیاز به اضافات دارد؟ بس که اشرف‌سادات حرف‌هایش پرملات است. سوژه اگر سوژه باشد و تحقیق اگر تحقیق، چه جای افزودنی‌های غیرمجاز!

معصومه رامهرمزی می‌گوید کشمکش بین ادبیات و تاریخ، ما را به افراط خواهد کشاند و اگر می‌خواهیم روایتمان را معاصرسازی کنیم تا جوان امروز، آن را بخواند، باید نویسندگی نویسنده جنگ را بپذیریم.

محسن باقری اصل در نقد کتاب «دیدبان تاریخ» گفت: کوتاه‌نویسی، لزوما ساده‌نویسی نیست. این کتاب با ساده‌انگاری گمان کرده با کوتاه‌نویسی، ساده‌خوان می‌شود.