مسخره‌باز

فیزیکدان‌ها میگویند زمان نسبی است. مثالی هم برای اثبات دارند که تقریباً به گوش همه ما رسیده است

سال نود و هشت، با همه اتفاقات تلخ و عجیبش و بلایایی که یکی پس از دیگری بر سرمان آمد، به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود

زمان برگزاری جشنواره فیلم فجر که می‌شود، نمی‌شود به یاد جریان‌ها و پدیده‌های ادوار گذشته نیفتاد. پدیده‌هایی که تا چند سال بعد نه‌تنها جشنواره را که کلیت سینمای ایران را تحت تأثیر قراردادند

همچنین بخوانید:بررسی فیلم «مسخره‌باز»: سلام سینما

اکران مردمی با حضور هنرمندانی غیر از بازیگران آن فیلم است! کافیست هنرمندان با پوشش‌های کمی نامتعارف به اکران مردمی بیایند تا تصاویرشان در فضای مجازی دست‌به‌دست شود و نام فیلم و آنان سر زبان‌ها بیفتد.

وقتی از تئاتر صحبت می‌کنیم، یاد بهرام بیضایی می‌افتیم که تاریخ زنده تئاتر ایران است. وقتی از سینما صحبت می‌کنیم، یاد بهرام بیضایی می‌افتیم که از تئاتر وارد سینما شد و با جادوی خاص و منحصربه‌فرد خودش، تاریخ سینمای ایران را هم زیرورو کرد

صابر ابر این روزها، با صابر ابری که در برنامه‌های کودک اوایل دهه هشتاد حضور داشت، زمین تا آسمان فرق دارد

مراسم اختتامیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر در برج میلاد برگزار و برگزیده‌های هر بخش‌ معرفی شدند. شبی که ماه کامل شد بیشتر سیمرغ‌ها را از آن خود کرد.

«شبی که ماه کامل شد» فاتح مطلق سی و هفتمین دوره از جشنواره فجر شد. شبی که ماه فیلم نرگس آبیار طلوع کرد و چهارمین فیلم او موردتوجه خاص هیات داوران قرار گرفت