افتادن در دام هواهای نفسانی و وسوسه های شیطانی آدمی را به سوی گناه و عصیان هدایت می کند و شیرینی گناه همانند آب شوری است که عطش را فرو نمی نشاند و هرچه بیشتر از آن می نوشد بیشتر تشنه می شود و همانند باتلاقی است که هرچه بیشتر دست و پا می زند، بیشتر در آن فرو می رود.
