اصلاح-طلبان

اهمیت عدالت و امانتداری در حق اسلام و مردم تا آنجاست که اغماض و مداهنه قضایی یا امنیتی در هیچ سطحی روا نیست.

یکی از فعالان جریان چپ اخیرا مدعی شد که "جرم اسیدپاشی" بدعتی بود که پس از رحلت امام(ره) بنیان گذاشته شد!

چپ‌های تحریمی که شاهد کارآمدی ملموس مجلسِین یازدهم و دوازدهم هستند و شکست پروژه تحریم انتخابات را به رأی‌العین می‌بینند؛ به دنبال مترسک‌سازی از "مشارکت پایین" در انتخابات‌های آتی هستند.

برخی اصلاح‌طلبان به دلیل اینکه نمی‌خواهند به اشتباهات خود در فتنه 88 و تحریم انتخابات اذعان کنند، مجبورند تا آخر عمر؛ هر گزاره‌ای که مساوی با پذیرش دموکراسی و مردمسالاری در ایران است را کتمان کنند.

دولتی که ارز ترجیحی وسیعی را برای کالاهای اساسی خانوارها تخصیص بدهد اما در ادامه بر بازار و قیمت‌ها نظارت نکند؛ مثل کسی است که ناموس خود را در بازار حراج کرده است!

بدخواهانی لانه‌کرده در 2 اردوگاه چپ و راست هستند که قصد ندارند دستاوردهایی که حاصل التزام عملی بزرگان سیاست ایران به وفاق بوده است را ببینند یا وجودشان را تأیید کنند!

روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب: برخی برای تارمگ که بستش به خون‌های بسیاری آلوده است و دستور ترور و بمباران داده و یا از آدمکشان حمایت کرده نامه التماسی می‌نویسند!

پیشرفت مردم و تعالی یک حکمرانی هرگز ممکن و میسور نیست مگر اینکه آن مردم و آن حکومت به سمت نخبگان عزیمت کنند و آنان را پاس بدارند.

سردبیر امروز «اینترنشنال» در سه دهه قبل، سردبیر یکی از روزنامه های زنجیره ای شبیه هم‌میهن بود و پس از فرار از کشور، ابتدا به خدمت بی‌بی‌سی و سپس رسانه بدنام موساد درآمد.

"چپ‌های تحریمی" از یکسو می‌گویند انقلاب به دموکراسی نمی‌رسد و از سوی دیگر می‌گویند باید کار اصلاح‌طلبانه انجام دهیم. این به معنی پنهان کردن اسلحه زیر کلمات است.