امام-حسن

درباره امام حسن مجتبی(ع) و شخصیت، سیره، تاریخ و زندگی نامه وی بسیار نوشته و گفته اند و زوایای مهمی از زندگی وی را به روی مردم گشوده اند

دکترحسن ابراهیم از مورخان معاصر می نویسد: امام حسن علیه السلام چهل روز بعد از بازگشت از عراق به مدینه، با مرگ طبیعی از دنیا رفت.

دیدِ جریان شناسانه در حوادث ، ریشه حادثه عاشورا را در انحراف نخستین در رهبری حکومت می بیند که در « سقیقه بنی ساعده » اتفاق افتاد

در میان بانوان منسوب به امام حسن مجتبی علیه السلام زنی پاکیزه و والامرتبه قرار دارد که در خاندان امام حسن برترین است و برتری وی مستند به کلام ششمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت حضرت امام صادق علیه السلام است که فرمود:

نازم به امام عسکری آنکه به حسن

نواده ی پیامبر عزیز اسلام (ص) ،و نخستین فرزند امیر مؤمنان علی و فاطمه علیهما السلام در نیمه ی ماه رمضان،در سال سوم هجری،چشم به جهان گشود. (1) پیامبر (ص) برای گفتن تهنیت،به خانه ی علی آمد و نام او را،از سوی خدا«حسن »نهاد. (2)

گروه اندیشه: حجت‌الاسلام جعفریان در یادداشتی به تشریح میراث اخلاقی در روایات امام حسن مجتبی(ع) پرداخته است.

شمه ای از فضایل امام مجتبی(ع)را در بخشهای گذشته به مناسبتهای مختلف ذکر کرده ایم و در اینجا نیز شمه ای را به اطلاع شما می رسانیم:

زندگی افتخارآمیز امام حسن مجتبی علیه السلام را می توان به دو بخش کلّی زیر تقسیم کرد:

دامنه شخصیّت بی مانند سبط اکبر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم امام حسن مجتبی علیه السلام آنقدر وسیع و گسترده است که آثار و نشانه های آن در تمام کتاب های حدیث، تراجم، سیره، تاریخ و مناقب فراوان به چشم می خورد.