امام-کاظم

امام از آنجا به کاظم شهرت یافت که در برابر سخت ترین ناملایمت با شکیبایی تمام ملایمت به خرج می‌داد و خشمگین نمی‌شد، کاظم یعنی فروخورنده خشم.

با اینکه هارون مشهور به جباریت، قساوت قلب و دشمنی، به ویژه با علوی‌ها بود، در عین حال در تاریخ شاهدیم که امام کاظم(ع) هیچ اهمیتی برای هارون قایل نبود و هیچ ترس و هراسی از وی نداشت و در مقابل هارون در نهایت عزّت و شجاعت می‌ایستاد و در راستای مسئولیتش کوچک‌ترین عقب‌نشینی و ضعفی از خود نشان نمی‌داد.

امام کاظم(ع) در مورد فضیلت انتظار چنین می‌فرمایند:«‌خوش به حال آن دسته از شیعیان ما که در غیبت قائم ما چنگ به دوستی ما زده و بر محبت ما ثابت می‌مانند و از دشمنان ما بیزاری می‌جویند.، آنها از ما و ما از آنها هستیم... خوشا به حال آنها‌، به خدا قسم آنها در قیامت در درجه ما خواهند بود».