«تلق تلق ... تتلق» نور کم می شود و صدای قدم ها در گوش دیوارها طنین می اندازد. قدم ها عجله ای برای گذرذ ندارند. تلق تلق شان یکهو آرام می گیرد و ناباورانه در بستر سکوت غلت می خورد. آدم ها پا به پا شده اند تا از بیخ گوش یک شیء موزه ای، در دالان تاریخ بخزند