بیش-فعالی

اختلال کمبود توجه، بیش فعالی (ADHD) یک مشکل سلامت روانی است که درواقع سطوح بیش از حد بیش فعالیت و رفتارهای تکانشی در افراد مبتلا را سبب می‌شود.

اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی بزرگسالان یک بیماری نسبتاً شایع است که حدود 2.5٪ تا 5٪ از جمعیت بزرگسال را تحت تأثیر قرار می دهد و برخی تحقیقات نشان می دهد که این نرخ ها ممکن است در حال افزایش باشد.

درحالی بیشتر والدین و اطرافیان کودک چهارساله به او برچسب «بیش فعال» می‌زنند که در اغلب موارد کودک چهار ساله انرژی سرشار دارد و بیش فعال نیست.

سن طلایی تشخیص بیماری اتیسم، زیر 5 سال بوده و این بیماری در پسرها 4 برابر بیشتر از دختران است. دیدگاه‌های سنتی و برخی برداشت‌های غلط والدین مانع از تشخیص زودهنگام این بیماری است

به گفته محققان نوزادانی که در بعد از تولد کم وزن به حساب می آیند بیشتر در معرض بروز افسردگی قرار دارند

این مطالعه در آینده می‌تواند نقش مهمی در تعیین ایمنی آنتی‌بیوتیک‌ها داشته باشد این علاوه بر مناسب‌ترین زمان برای تجویز آن‌ها برای کودکان و دوز‌های ایده‌آل است که باکتری‌های مفید را تحت تأثیر قرار ندهد.

نوع غذای مصرفی برای درمان کودکان بیش فعال مهم است وغذا‌هایی که باعث تحریک سیستم عصبی می‌شود، وضعیت بیماررا بدترمی کند.

این اختلال معمولا تنها دیده نمی‌شود و حدود هشتاد درصد مبتلایان، حداقل یک تشخیص روانپزشکی دیگر هم دارند، مثل اختلال‌های یادگیری، مشکل در هماهنگی حرکات، اوتیسم، تیک، سوء مصرف مواد، افسردگی، اختلال دو قطبی، اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه.

این اختلال معمولا تنها دیده نمی‌شود و حدود هشتاد درصد مبتلایان، حداقل یک تشخیص روانپزشکی دیگر هم دارند، مثل اختلال‌های یادگیری، مشکل در هماهنگی حرکات، اوتیسم، تیک، سوء مصرف مواد، افسردگی، اختلال دو قطبی، اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه.