جوادی-آملی

آیت الله جوادی آملی ابراز داشت: اگر کار در دست مدیر مدبّر باشد، اختلاس و نجومی در کشور نباشد، ضعف مدیریت داخلش نباشد، مردم هم به قانون احترام می‌گذارند؛ چون این حرف همه‌ی متمدن‌ها است که هر کسی در هر کشوری زندگی می‌کند باید به قانون آن کشور احترام بگذارد.

جوادی آملی با اشاره به سخنان امام خمینی(ره) در مورد لزوم وحدت حوزه و دانشگاه، اضافه کرد: زبان حوزه های علمیه زبان تجرید است و زبان دانشگاه زبان تجربه است به همین دلیل است که روحانیت در دانشگاه ها موفق نبوده است.

ان شاءالله اخذ و انتشار استفتاء از مرجع عالیقدر، حضرت آیت الله جوادی آملی در نظر برخی بهانه گیران تعطیلی شنبه ها موثر افتد و کمکی برای تعامل فعالین اقتصادی کشور با دنیا باشد.

آیت‌الله جوادی آملی با انتقاد از گرانی‌ها در کشور، گفت: «ما مردان بزرگی هستیم، ما نه یعنی حوزویان و دانشگاهیان، ما یعنی ایرانی‌ها، چرا که هم تاریخ داریم و هم جغرافیا

آیت الله جوادی آملی در این دیدار ضمن تقدیر از خدماتی که انجام شده، ابراز داشتند: خداوند در قرآن کریم می فرماید ما انسان را کریم خلق کردیم؛ ﴿وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنِی آدَمَ﴾ یعنی ساختار خلقت بشر کریمانه است، لذا مسئولین باید تمام همتشان این باشد که با مردم کریمانه رفتار شود.

جوادی آملی : در همه مسائل اجتماعی ما باید به فکر استقلال کشور، امنیت کشور، عظمت کشور و جلال و شکوه کشور باشیم و نبینیم که خدای ناکرده یک جهانی نسبت به دین و امثال ذلک بی مِهر است، برای اینکه شرف ما به وسیله همین‌ها است؛ حالا یکی از نمونه‌ها مسئله انتخابات است.

من در شگفتی ‌ام در تعجبم که اینها ابزار دستشان مثلاً یک قلم یک خودکار یک کاغذ یک تسبیح یک دستمال سر جایش نیست، می ‌فهمند گم شد، جستجو می ‌کنند و پیدا می ‌کنند؛ اما خودشان را گم کردند نمی‌ روند نزد کسی بگویند آقا من گم شدم، کجایم، من را دیدی سر جایم بنشانی یا نه! مشکل ما این است

آیت الله جوادی آملی گفت: قرآن می گوید فقیر؛ و فقیر به معنای این است که ستون فقراتش شکسته است، همچنانکه «مسکین» نیز به معنای کسی است که قدرت حرکت ندارد، چنین شخصی قدرت قیام ندارد و لذا ملت اگر بخواهد بایستد باید جیبش پر باشد کیفش پر باشد

دومین اجلاسیه از پیش نشست های پنجمین کنگره جهانی حضرت رضا(ع) 9 خرداد و همزمان با ایام دهه کرامت با پیام آیت الله جوادی آملی در مشهد مقدس برگزار شد.

در این کره زمین هیچ کشوری نیست که به فکر فقیران خودشان نباشند، چه کافر و چه مسلمان! پس تنها کمک به فقیر و ندار، اسلامی نیست، کمک به فقیر از روی دلسوزی است ولی کار عقلی آن است که جلوی فقر گرفته شود، ما باید اسلامی فکر کنیم و آن این است که ریشه فقر را از بین ببریم تا عزت مؤمنین حفظ شود.