واژه طلاق در پارسی به معنای بیزاری و جدایی کامل است و در اصطلاح حقوق طلاق عبارت است از ایقاعی تشریفاتی که به موجب آن واگذاری حق طلاق در شرایط طبیعی و غیر ظالمانه به مرد نه کاشف از بی توجهی به زنان و نه طرفداری از مردان، بلکه با توجه به مصالح خانواده و در راستای دیگر ضوابط فقهی است هرچند در موارد خاصی نیز زن حق دارد از دادگاه طلاق بخواهد