حکیمه

مادر بزرگوار آن حضرت بانویی شایسته به نام «نرجس » (3) بود که به نام های دیگری چون «سوسن » (4) ، «صیقل » (5)یا «صقیل » و «ملیکه » (6) نیز نامیده شده است

مادر بزرگوار آن حضرت بانویی شایسته به نام «نرجس » (3) بود که به نام های دیگری چون «سوسن » (4) ، «صیقل » (5)یا «صقیل » و «ملیکه » (6) نیز نامیده شده است

ابوالأدیان بصری، خادم حضرت بود و به گفته خودش، نامه های حضرت را به شهرها می برد. او در زمان بیماری حضرت، نامه هایی را از سوی امام برای مردم مدائن دریافت می کرد و به صاحبانش می رساند.

مادر بزرگوار آن حضرت بانویی شایسته به نام «نرجس » (3) بود که به نام های دیگری چون «سوسن » (4) ، «صیقل » (5)یا «صقیل » و «ملیکه » (6) نیز نامیده شده است

بر طبق مستندات روایی صحیحی که به دست ما رسیده است، امام مهدی علیه السلام به طرز معجزه آسایی در بطن مادر و در آغازین ساعات تولد، شروع به سخن گفتن نموده و از برخی اسرار الهی پرده برداشتند تا همگان بداند که ایشان نیز امام من عندالله بوده و از ویژگیهای منحصر به فرد امامت برخوردارند

حدیثه (سوسن) معروف به جده, مادر امام حسن عسکری(ع)، آن بانوی پارسا و عفیف پس از شهادت فرزند خود, وصی آن امام و نقطه اتکای شیعیان بود.1

ابوحامد، محدّث شیعی در عصر امام هادی و امام حسن عسکری علیهماالسلام ، بخش زیادی از عصر غیبت صغرا (260329 ق) را درک کرد و حتی برخی از شاگردان او تا 329 ه حیات داشتند