اگر کسی با دشمن بیرونی می جنگد باید از آهن وآتش استفاده کند، ولی اگر بادشمن درونی می جنگد باید از «آه » استفاده کند نه از «آهن ». در مبارزه یا هوی وهوس باید از «آه » استفاده کرد، زیرا در آن جا از آهن کاری ساخته نیست. انسانی که باهوس بجنگد، بلکه آن کس که در کنار نیایش ودعا وراز ونیاز به سر می برد، در مقابل هوس مسلح است. در دعای کمیل می فرماید:
