رفتار-اخلاقی

پرستاری حرفه ای است که جهت انجام عمل خود با رفتار اخلاقی[1] آمیخته بوده و کوشش و سعی اخلاقی است(1). رفتار اخلاقی یکی از مشخصه های بنیادی پرستاری حرفه ای و یکی از جنبه های حیاتی مراقبت پرستاری بوده و پایبندی به آن به عنوان بخشی ضروری از وظایف شغلی پرستاران به شمار می آید (2-4)

چکیده   نوشتار حاضر، پژوهشی درباره ی اخلاق علوی با تأکید بر نهج البلاغه است. بدون تردید آشنایی با مجموعه آموزه های دینی، احیاگر نوعی اعتدال و روشن بینی نسبت به زندگی اجتماعی است

4. رفتار با خویشاوندان، امام علی(علیه السلام) افزون بر توجه به خانواده ی خود، به خانواده های بزرگتری که با آنها دارای نسبت، سببی یا نسبی، بودند نیز توجه داشت

7. رفتار با دوستان، امام علی(علیه السلام) در انتخاب دوست دقت کافی داشته و ویژگی دوستان بد را به فرزندانشان بیان فرمود: پسرم! از دوستی با احمق، بخیل، بدکار و دروغگو بپرهیز (همان، حکمت 38)؛ ایشان معتقد بودند که: شرالاخوان من تکلف له؛ بدترین دوست، کسی است که انسان به خاطر او به رنج و زحمت بیافتد (همان، ق 479)

فرض کنید که در راه فرودگاه هستید و زمان زیادی برای رسیدن به پروازتان نداری. اما ماشین‌تان بین راه خراب می‌شود

جامعه ، از افراد و شخصیت های جداگانه ای تشکیل شده است که هر کدام در حدّ معین و محدودی ، بر محیط ، تأثیر دارند