روزعاشورا

به گفته شاهدان عینی، آنچه امسال بیش از سالهای دیگر مورد توجه بود، گرمای منطقه فکه بود که بیش از هر چیزی، جان عزاداران در این سرزمین آسمانی را می سوزاند و با نوای العطش کودکان همراه می کرد...

مراسم عزاداری سالار شهیدان با مشارکت گسترده محبان اهل بیت (علیهم‌السلام) در «ضاحیه» بیروت، صبح پنجشنبه همزمان با عاشورای حسینی برگزار شد.

در میان دیدگان پادشاهان و اسطوره‌های اروپایی، رزم امام حسین (ع) و علی‌اکبر (ع) در ظهر عاشورا، به نقش آمده است. جایی در محله‌های قدیمی کرمانشاه. روی کاشی‌های فیروزه‌ایِ تکیه قجری معاون‌الملک، عمارتی که بیشتر از یک قرن، عزاداری محرم را زنده نگه داشته است.

این کتاب، روایت کرامتها، شفا و معجزه های بزرگ نیست؛ شرح زنده شدن ذره ای از درون انسان در فراخوان هر ساله ی محرم است و داستان شنونده هایی است که از مجلس روضه، خرده ای اندیشه‌ غنیمت می برند.

زانوهای خشکم را باید توی چمدانم بگذارم کنارِ #کتاب_آه. دعوتم کرده‌اند مشهد. ساعت 5 عصرِ فردا (دوشنبه) جایی در بلوار فکوری، بوستان لاله، فرهنگسرای رسانه باید دربارهٔ #کتاب_آه حرف بزنم.

رویکردهای مذهبی آن‌قدر در قالب هیئت‌ها به شکوفایی رسیده‌اند که در پرورش این رویش‌ها و مدافعان حرم نقش پیش‌رونده دارند. اما در عین حال بایستی بیش از دیروز مراقب فضای هیئت‌ها باشیم.

کتاب فضایی سورئال دارد و نویسنده خود را دربند زمان نکرده است. دیروز و امروز و فردا را به هم می‌دوزد تا نشان دهد چگونه نامسلمانی مسلمانان ظاهرنمای ظاهرپرست ظاهرگرا، باطن اسلام را وارونه می‌کند.

حسین سازور، مداح بسیجی گفت: آقای سازور غلط می‌کند فقط مداحی کند؛ باید پرچم امام حسین را علم کند و کار سازندگی انجام دهد تا مردم بدانند هیأتی‌ها از این کارها هم می‌کنند.

مگر می‌شود هیئت نرفت. اتفاقا واجب است در این روزها کمی گرفتاری‌هایمان را کنار بگذاریم و شرکت کنیم. به همین دلیل تاکید کردم که اجباری شیرین است.

دو روز است گریمور می‌آید پیشانی‌م را پودر می‌زند و نرمه‌ابری را آرام زیر گلوم می‌کشد که قطرات ریز عرقم را بگیرد تا من وصفِ قلوه‌سنگ‌هایی را بخوانم که بر پیشانی‌هایی خورد و...