بَدرالدّین (نورالدین) هِلالی جغتایی اَستَرآبادی (مرگ 908) یکی از شاعران پارسی‌گوی ایرانی در سدهٔ 9 هجری خورشیدی بود.
برجسته‌ترین اثر او مثنوی شاه و درویش (شاه و گدا) است که به زبان آلمانی نیز ترجمه شده‌است. اهمیت هلالی به خاطر غزل‌های لطیف و پرمضمون و خوش‌آهنگ اوست که مجموع آن نزدیک به 2٬800 بیت است.
