طب-مکمل

دبیر شورای بررسی و تدوین داروهای طبیعی ایران خبر داد: استفاده از محصولات ارگانیک و طبیعی مستلزم تبلیغات صحیح است

این سوال مطرح است که اگر واقعا طب سنتی روش موثری برای درمان بسیاری از بیماری هاست، چرا یک دفعه ترک شده است؟ آیا مردم نسبت به گنجینه ی علمی خود دچار فراموش کاری شده اند یا برنامه ی خاصی برای نابودی آن اجرا شده است ؟

در ایران باستان حجامت و مشت و مال به جای طب سوزنی به کار میرفته است و اطبا از فرو بردن سوزنهای آلوده در بدن خودداری میکردند

آب درمانی(هیدروپاتی) یعنی درمان امراض به وسیله آب. از زمانی که به یاد می آید، هم قبایل بدوی و هم ملل متمدن آب را برای درمان به کار می گرفتند. حتی حیوانات وحشی و اهلی دریافته اند، زمانی که بیمار می شوند، باید آب بیاشامند.

حجامت در ایران جایگاهی ویژه در فرهنگ مردم داشته و به عنوان سنتی موکد، جزء اعتقادات مردم بوده است. بزرگسالان خود حجامت کرده و در بهار کودکان خود را ملزم به انجام حجامت می کرده اند. مردم بر اساس توصیه ی رسول خدا (ص) که فرمود : “بهترین عید، عید حجامت است” ، روز مشخصی از سال را برای این کار تعیین می کردند.

یوهان آبل (JOHANN ABELE ) پزشک آلمانی در کتاب خود با عنوان ” حجامت شیوه ی درمان آزمون شده ” که در سال 1997 چاپ شده، در مورد حجامت می گوید: “من اعتقاد راسخ دارم که نه تنها امروز بلکه برای همیشه،‌ امر حجامت را در درمان بیماری ها نباید نادیده گرفت

سابقه طب سوزنی (Acupuncture) به بیش از 2000 سال پیش و به کشور چین باز میگردد. شاید بتوان آنرا یکی از قدیمی ترین و در عین حال کاربردی ترین روشهای طبابت دانست که در حال حاضر در قرن 21 ام مورد استفاده قرار می گیرد.

بنا به اعتقاد چینیان، شیوه طب سوزنی عناصر پنج گانه، نوع باستانی طب سوزنی است که به درمان تمام لایه های وجود شخص یعنی بدن، ذهن، قلب(احساسات) و روح می پردازد، روش کامل تر و بسیار صحیح تر انجام درمان با طب سوزنی است

در طب سنتی چین که به TCM به معنی Traditional Chinese Medicine معروف است، بدن انسان تحت تاثیر دو نیروی مخالف هم به نام های یین و ینگ (Yin & Yang) قرار دارد. Yin به صفاتی چون سردی، آرامی و در کل حالت غیر فعال بر میگردد. در حالی که Yang به صفاتی چون گرمی، هیجان و فعال بودن نسبت داده می شود.

بادکش درمانی (Cupping Therapy) یکی از روش‌های طب مکمل یا طب جایگزین (انرژی درمانی) است که خاستگاه آن را کشور چین می‌دانند، اما این نوع درمان به‌صورت سنتی در هند و ایران هم متداول بوده و امروزه هم از آن استقبال می‌شود