حجامت، مشت و مال، طب سوزنی!

در ایران باستان حجامت و مشت و مال به جای طب سوزنی به کار میرفته است و اطبا از فرو بردن سوزنهای آلوده در بدن خودداری میکردند.
اصل طب سوزنی از آنجا گرفته شد که در عصر قبل از تاریخ متفکران متوجه شدند که وقتی سربازی در میان جنگ مورد اصابت سنگ یا چاقو و شمشیر قرار میگیرد و زخمی برمیدارد به علت همین زخم بسیاری از بیماریهای او بهبود می یابد. این کشف بزرگ به آنها آموخت که با فرو بردن سوزن و تیغ زدن میتوان برخی از امراض را شفا بخشید و به همین علت 2600 سال قبل از میلاد مسیح سوزنهای فلزی و شاخهای حجامت و چین و ایران وارد اصول مداوا گردید.
پزشکان جدید فلسفه حجامت را گرفتن خون و جلوگیری از فشار زیاد میدانند در صورتی که حقیقت چیز دیگری بوده و کاملا با طب سوزنی ارتباط و شباهت داشت.
چینی ها در بدن انسان 600 نقطه اسرار آمیز پیدا کرده بودند و اطبای سنتی ایران نیزنقاط مختلفی از بدن را برای حجامت پیدا کرده و هر ناحیه را برای معالجه یک مرض مخصوص حجامت میکردندو این روش که در ایران قبل از اسلام معمول بود، پس از ظهور اسلام همچنان برقرار ماند و و قسمتی از دستورات آن وارد کتب مذهبی گردید و ما امروز میتوانیم قسمتی از آنرا در کتاب طب الرضا که منسوب به امام رضا (ع) را مطالعه کنیم.
علاوه بر حجامت مشت و مال گردن و ماساژ اطراف این حفره (نقره) جهت درمان سردرد هم مفید بوده ، و حجامت احذعین ناراحتیهای چشم و صورت را درمان میکندو به جریان خون در عضلات سر آرامش میبخشد.
احذعین دورگی هستند که در پشت گردن به چپ و راست کشیده شده اند، برای درمان جوشهای دهان و لثه، حجامت را در زیر چانه و انجام میدادند، حجامت در محل معروف به حجامتگاه که در بین دو کتف در پشت قرار دارد برای نجات انسان از خفقان و تنگی نفس و التهاب بود، مخصوصا التهابی که نتیجه امتلا معده و زیادی حرارت بدن باشد.
حجامت بر روی ساق پاها برای عوارض امعا و دردهای کلیه و اختلال مثانه و رحم و خونریزی رحمی زیاد توصیه و تجویز میشد این نوع حجامت برای درمان کورکها و دملهای جلدی هم نافع بود.