غسل

شخصی براساس آموخته های خود[1] به این کیفیّت غسل کرده است که: ابتدا سر و گردن، بعد سمت راست، سپس سمت چپ و پس از آن عورت و ناف را مثل سایر اعضا می شسته و مواظبت نمی کرده که عورت و ناف را یک بار با سمت راست و یک بار با سمت چپ بشوید:

ناشر: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی

از جمله لیالی شریفه است و در فضیلت و ثواب عبادت و احیای آن احادیث بسیار وارد شده و روایت شده است که آن شب کمتر از شب قدر نیست و از برای آن چند عمل است:

وصایای فاطمه (س) به طور پراکنده و غیر منظم در روایات و تواریخ نقل شده و همچنین کسانی را که فاطمه به آنها وصیت کرد، و اینکه آیا وصایای او شفاهی بوده یا کتبی، و یا مقداری شفاهی و مقداری کتبی، و به هر صورت موضوعات مورد بحث در این باره به گونه های پراکنده و مختلفی نقل شده که ما ناچاریم آنها را قسمت بندی کرده و هر موردی را جداگانه مورد بحث قرار دهیم:

ابن سعد در طبقات روایت کرده است که علی بن ابیطالب و فضل بن عباس و اسامة بن زید رسول خدا را غسل دادند

وقتی مسلمانی هر چند کودک،از دنیا می رود،پس از غسل دادن وکفن کردن،باید بر پیکر او نماز خواند.گرچه نام «نماز میت »بر آن گفته شده،ولی در واقع دعایی بیش نیست،زیرا رکوع و سجود و تشهد وسلام ندارد و وضو و غسل و تیمم داشتن شرط نیست و پاک بودن بدن نمازگزار هم لازم نمی باشد.اگر چه بهتر است شرایط نماز را داشته باشد.