فساد

سؤال مردم این روزها این است که مسئولیت دولت در این زمینه چیست و چرا نباید در زمینه کنترل اوضاع بهم ریخته اقتصادی اقدام کند؟

فقط یک لحظه تصور کنید به جای این فرد یک چهرۀ جهانی کشاورزی ایران که در مجامع بین المللی صاحب کرسی و شناخته شده باشد وزیر بود و آن سه میلیارد دلار را نه به چای دبش که به سندیکای چای شمال با 100 عضو اختصاص داده بود اکنون چه اتفاقی رخ داده بود؟

در حالی که بحث پرونده موسوم به "فساد بزرگ" در فوتبال ایران داغ است، مدیران ارشد فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ هنوز در این مورد موضع‌گیری رسمی نکرده‌اند.

در پی رسیدگی به پرونده بزرگ فساد در فوتبال ایران، سه تن از متهمان این پرونده که شامل یک مدیر اجرایی ارشد فدراسیون و سازمان لیگ، یکی از مسئولان پیشین سازمان لیگ و یک چهره مشهور رسانه‌ای می‌شود، در دادگاهی در یکی از استان‌های جنوب شرقی کشور حاضر شدند.

اخبار نگران‌کننده‌ای از اتفاقات عجیب در آکادمی یکی از باشگاه‌های صنعتی لیگ برتر به گوش می‌رسد. گویا مسئولان این آکادمی تعاملاتی غیرفوتبالی با والدین بازیکنان تیم‌های پایه برقرار کرده‌اند که شائبه فساد و تبانی را به وجود آورده است.

در جامعه‌ای که حتی با مفسدان اقتصادی برخورد یکسان نمی‌شود بطوری که یکی را به دلایل خاص از زیر سنگ هم که شده پیدا می‌کنند و به صُلابه‌ می‌کشند ولی دیگری را که فساد بزرگ‌تری مرتکب شده تکریم می‌کنند و در بهترین جایگاه قرارش می‌دهند، چگونه می‌توان باور کرد که عدالت حاکم است؟

رئیسی و دولتش نه‌تنها مسئولیت تصمیم خود در اواخر سال 1401 و اقدامات مجموعه وزارت کشور و دیگر ارکان ذیربط را نمی‌پذیرند، بلکه شبکه های اجتماعی همسو با دولت با فضاسازی تبلیغاتی و حملاتی گسترده همچون «ایتا» و یا روزنامه‌های حامی تندروها همچون «کیهان» کار را به جایی رسانده‌اند که اعضای دفتر رهبری را تکذیب و تخریب می‌کنند و حاضر نیستند بپذیرند عامل اصل ...

اسرائیلی ها باید از یک هفته اخیر و 3 شکست بزرگ و واضح آن بعنوان فصلی جدید در حیات موقت رژیم صهیونیستی یاد کنند و از امروز با سرعت بیشتری نظاره‌گر ورق خوردن رخدادها باشند.

در این ویدئو، سخنان صریح مهمان روحانی تلویزیون روی آنتن زنده: در مبارزه با فساد دارند به شعور مردم توهین می‌کنند. می توانند سیستمی طراحی کنند که 3000 تومان را محاسبه کند، اما نمی‌توانند 3000 میلیارد تومان را حساب کنند.

قرائت های غیر عقلانی و منکر مسلّمات تاریخی می تواند منجر به قرائت خوارجی و ظهور دوباره فرقان در قامت "نوفرقانیسم" شود. جامعه و نظام بایستی مراقب معضل "سخنرانان خطرناک" باشند.