ماه

یکشنبه -چهاردهم مرداد- ماه از نزدیکی خورشید عبور می‌کند و برای چند روز در تابش خیره‌کننده آن محو می‌‏شود، حرکت مداری ماه آن را هر چهار هفته یک بار به دور زمین می‌برد، در نتیجه هر 29.5 روز یک بار فازهای آن از ماه نو تا ربع اول، ماه کامل و ربع آخر تغییر می‌کند.

هرچه زمین شکننده‌تر و ناپایدارتر می‌شود، نیاز به ذخیره تنوع زیستی سیاره در محیط خارج از زمین بیشتر احساس می‌شود. آیا ماه می‌تواند مکانی ایده‌آل باشد؟

آیا ماه می‌تواند به زودی خانه نمونه‌های زیستی منجمد موجودات در خطر انقراض زمین شود؟ تحقیقات جدید نشان می‌دهد که دانشمندان می‌توانند برای انجام این کار از نقاط سرد ماه که برخی از آنها میلیاردها سال است نور خورشید را ندیده‌اند، استفاده کنند.

فوران‌های آتشفشانی دیگری نیز به عنوان عاملی برای ایجاد قمرهای آبی شناخته شده‌اند، از جمله فوران آتشفشان ال چیچون در مکزیک در سال 1983 و فوران کوه پیناتوبو فیلیپین در سال 1991.

هر آنچه باید در مورد ماه به عنوان قمر زمین بدانید، در این مقاله به صورت مفصل مرور شده است.

ماه ما واقعاً دهانه‌هایی به این بزرگی ندارد. رنگ‌های تصویر، اگرچه براساس ترکیب واقعی ماه است، اما تغییر یافته و اغراق‌آمیز است.

دانشمندان مؤسسه فیزیک آکادمی علوم چین(CAS) که این پژوهش را انجام داده‌اند، می‌گویند این کریستال(بلور) معدنی ناشناس به نام «کانی ناشناخته قمری »(ULM-1) نام‌گذاری شده و سرشار از مولکول‌های آب و آمونیاک است.

با ورود چین به عرصه فضایی یک رقیب جدید قوی و جاه طلب در این حوزه ظاهر شده است. بودجه ناسا در سال 1972 میلادی به شکل چشمگیری کاهش یافت و دیگر هیچ علاقه سیاسی برای ماموریت‌های همراه با سرنشین بیش‌تر به ماه یا حتی ساخت یک پایگاه ماه وجود نداشت. این وضعیت ممکن است اکنون تغییر کند.

ماه سی‌ویکم تیر به فاز کامل خواهد رسید، در این مرحله بیشتر طول شب قابل مشاهده است.

بر اساس نظریه نسبیت عام اینشتین، گذر زمان می‌تواند در دو زمینه گرانشی مختلف، متفاوت باشد. به طور مشخص، هرچه گرانش قوی‌تر باشد، زمان کندتر می‌گذرد و برعکس.