محمدرضا-روزبه

محمدرضا روزبه از سیر شعر دینی در یک دایره بسته می‌گوید و معتقد است شعر فارسی در بهره‌گیری از مضامین «نهج‌البلاغه» فقیر است.

از ابراز نگرانی به خاطر بی‌توجهی به ادبیات کلاسیک تا «دوری و دوستی» گفتن، از بی‌بته خطاب کردن بخشی از ادبیات امروز و ادبیات قارچی تا دیدگاهی که معتقد است گاهی کم‌سوادی ممکن است موجب خلاقیت بیشتر هم بشود، نگاه‌های مختلفی است که نسبت به رویکرد نسل جدید نویسندگان به ادبیات کلاسیک وجود دارد.

محمدرضا روزبه می‌گوید: مسلما شاعر و نویسنده‌ای که ارتباطش را با سنت‌ها و پشتوانه‌های ادبی، فرهنگی و تاریخی جامعه خودش قطع کند، اثرش از تاریخیت، معنامندی و بسیاری از قابلیت‌ها تهی می‌شود. در آن‌جا با شعر یا داستانی به اصطلاح بی‌بُته و بی‌هویت مواجه خواهیم بود.

یک استاد دانشگاه با برشمردن آفت‌های شاهنامه‌پژوهی گفت: متاسفانه بسیاری از شاهنامه‌پژوهان ما دنیای وسیع شاهنامه را نمی‌شناسند و تسلط لازم را هم بر نظریات ادبی ندارند.