مشرق‌نیوز

"وفاق ملی" باید بسترساز "کارآمدی" باشد اما برخی اصلاح‌طلبان در ظاهر دلسوزی برای پزشکیان و جریان چپ؛ وفاق را مقدمه فک حصر از فتنه‌گران و رفع انزوای سیاسی آنان معرفی می‌کنند!

"کابینه نظام بودنِ یک دولت"، حرفی است باطل و اساسا محال. زیرا شأن و تعقل نظام سیاسی نیز بالاتر از این است که حیثیت خود را به یک دولت 4 یا 8 ساله گره بزند.

دکتر پزشکیان باید به دنبال رفع ویروسی باشد که از زیر گوش دولت تا لابه‌لای برخی رسانه‌ها و محافل سیاسی رخنه کرده و قصد دارد از اهمیت کارآمدی بکاهد و بر وزن مقولات دیگر بیافزاید.

اخباری شبیه به "افزایش پرداخت زکات" را باید بعنوان یک عصای موسوی در نظر گرفت که ریسمان ساحرانی که دائما پیرامون دین‌زدگی جامعه و جوانان القاگری می‌کنند را می‌بلعد.

نظارت کارا بر قیمت‌های بازار مسکن، تعیین مالیات بر نرخ‌های خارج از قاعده و سیاست‌گذاری برای خارج کردن مسکن از حیث کالاهای سودآور کلان؛ 3 راهکار عاجل برای حل گرانی اجاره و رکود بازار مسکن هستند.

تأکیدات معاون اول رئیس‌جمهور بر اینکه دولت هم اختیار دارد و هم اقتدار؛ نشان می‌دهد که دولت پزشکیان اقبالی به چپ‌های تندرو ندارد و "سخنگویان منفصل" نمی‌خواهد.

امثال آخوندی نمی‌گویند اکنون که نظام سلطه در کالاهای استراتژیک ایران را با تحریم مواجه کرده؛ چه راهکاری برای رفع این مشکل به جز اقتصاد مقاومتی و"خودکفا شدن" وجود دارد؟

اسامی وزرا یا عملکرد کابینه؛ برای مردم کدامیک اهمیت دارد!؟ این سؤالی است که برخی اصلاح‌طلبان مدعی حمایت از پزشکیان حاضر نیستند پاسخ معقولی به آن بدهند!

دولت پزشکیان اگر بتواند وارد "جزیره قرمز" افزایش 40 و 50 درصدی مالیات‌ها نشود و ارقام افزایشی خود را به حوالی 30 درصد یا کمتر برساند؛ یک پیروزی بزرگ اقتصادی به دست خواهد آورد.

"کارچاق‌کن‌ها" و کسانی که بیش از کارآمدی کابینه به سیاست‌بازی و سهم رفقای خود اهمیت می‌دهند؛ این روزها دائما تقلا می‌کنند پزشکیان را از کنار زدن افراد ناکارآمد از کابینه چهاردهم بترسانند!