تکوین مشروعیت پایدار سیاسی در سدۀ معاصر، از مسألی بوده که رژیم های حاکم همراه با آن به مثابه یک معضل اساسی، دست به گریبان بوده اند و اگر در سال هایی محدود، این امر به صورت نسبی تحقق می یافت، با گذر ایام دوباره به مثابه امری پرمسأله و گاه بحرانی پدیدار می گردید
