بشر از دیرباز، هم کاروان درد و رنج و متحمّل محرومیت و ستم بوده است. مدینه فاضله ای که متفکران و خردوَرزان بشر، سخن از آن می راندند، در حدّ یک آرزوی دست نیافتنی و یک اندیشه رؤیایی (و البته مطلوب) باقی ماند و بشریت، روز به روز، شاهد به مسلخ رفتن بیشتر ارزش های انسانی و الهی ای است که از سوی پیامبران بزرگ الهی به وی شناسانده شده است.
