مهرداد-خدیر

مجموع سوابق مطبوعاتی دو نویسندهٔ‌ دایمی نشریه از 100 سال فراتر می‌رود. یکی از سال 1342 در مطبوعات کاغذی و چاپی قلم می‌زند و دیگری از 1358 تا کنون.

فضای امسال را می توان متأثر از حضور ناگهانی مسعود پزشکیان در عالی ترین سطوح دانست. در حالی که رییس جمهور منتخب به مداحان خاص بها یا میدان نداد یا برخی را به همراهی واداشت. خودش هم سینه زد، هم مداحی کرد، هم نطق و هم با واعظ مشهور شهر نشست و هم به امام‌زاده صالح رفت.

علی مطهری: اشکال اصلی هردو مقاله، مفروض آنها و تصور غلط آنان از تعبیر «عید نداشتن» بود که آن را مساوی با عزاداری و پخش مرثیه از صدا و سیما و جامه سیاه به تن کردن و گریه و زاری نمودن و تعطیل نوروز تلقی کرده‌ بودند تا به این بهانه حرفهای خود را بزنند.

این پرسش همچنان اما بدون پاسخ مانده که چه کسانی آن تپانچه را به دست ناصر فخرآرایی دادند و گفتند «شاه را بکُش» یا گفتند «بزن اما نکُش؟!» رازی که با مرگ ضارب به گور رفت و شاید تنها نقطه ضعف مستند «فرار از قصر» اصرار بر القای این گزاره باشد که شخص کیانوری بی‌اطلاع دیگران در آن دست داشته است.

هر چند به نظر می رسدروحانی می خواهد از مدل واکنش هاشمی رفسنجانی در واکنش به رد صلاحیت خود در انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 تبعیت کند که از کاندیداتوری حسن روحانی حمایت و آرای خود را به جانب سبد رأی او هدایت کرد اما مشخص نیست 10 سال بعد از آن حسن روحانی چه در سر دارد...

دستاورد مذاکرات و اقدامات، اگر برای ما از آب و نان فراتر نرود، برای خیلی‌ها بودجه سازمان متبوع‌شان می‌شود و عجبا که آنان باید شاکرتر باشند، شاکی‌ترند!

دستاورد مذاکرات و اقدامات، اگر برای ما از آب و نان فراتر نرود، برای خیلی‌ها بودجه سازمان متبوع‌شان می‌شود و عجبا که آنان باید شاکرتر باشند، شاکی‌ترند!