نفس-اماره

اکنون در مناییم، ابراهیم هستیم و اسماعیل را به قربانگاه آورده ایم. وقت آن است که بیابیم تا اسماعیل ما چیست؟ آنچه ما را در راه ایمان ضعیف می کند و در «رفتن» به «ماندن» می خواند، و آنچه ما را به خود بسته و نگهداشته، کدام است؟ البته این را هر کسی خود می داند که چه چیزی را باید به منا آورد و برای قربانی، انتخاب کند

دو نیروی خیر و شر در وجود انسان نهاده شد تا آدمی به رسم مختار بودن یکی را برگزیند. همانگونه که هادیان بیرونی انسان را به صراط مستقیم و راه حق دعوت می نمایند هادی درونی هر فرد نیز راه راست و درست را به او می نمایاند.

بهترین و مرغوب ترین چوب را اگر به یک جعبه کبریت بکشیم روشن نخواهد شد و هر کس هر چند بار هم که بکشد روشن نمی شود، اما یک چوب کبریت هر چند نامرغوب ترین باشد گاه با یک بار کشیدن شعله کشیده و روشن می شود، چرا؟ چون چوب کبریت برخلاف چوب های دیگر چیزی در سر دارد

اکنون در مناییم، ابراهیم هستیم و اسماعیل را به قربانگاه آورده ایم. وقت آن است که بیابیم تا اسماعیل ما چیست؟ آنچه ما را در راه ایمان ضعیف می کند و در «رفتن» به «ماندن» می خواند، و آنچه ما را به خود بسته و نگهداشته، کدام است؟ البته این را هر کسی خود می داند که چه چیزی را باید به منا آورد و برای قربانی، انتخاب کند

اکنون در مناییم، ابراهیم هستیم و اسماعیل را به قربانگاه آورده ایم. وقت آن است که بیابیم تا اسماعیل ما چیست؟ آنچه ما را در راه ایمان ضعیف می کند و در «رفتن» به «ماندن» می خواند، و آنچه ما را به خود بسته و نگهداشته، کدام است؟ البته این را هر کسی خود می داند که چه چیزی را باید به منا آورد و برای قربانی، انتخاب کند

بهترین و مرغوب ترین چوب را اگر به یک جعبه کبریت بکشیم روشن نخواهد شد و هر کس هر چند بار هم که بکشد روشن نمی شود، اما یک چوب کبریت هر چند نامرغوب ترین باشد گاه با یک بار کشیدن شعله کشیده و روشن می شود، چرا؟ چون چوب کبریت برخلاف چوب های دیگر چیزی در سر دارد

بهترین و مرغوب ترین چوب را اگر به یک جعبه کبریت بکشیم روشن نخواهد شد و هر کس هر چند بار هم که بکشد روشن نمی شود، اما یک چوب کبریت هر چند نامرغوب ترین باشد گاه با یک بار کشیدن شعله کشیده و روشن می شود، چرا؟ چون چوب کبریت برخلاف چوب های دیگر چیزی در سر دارد

دو نیروی خیر و شر در وجود انسان نهاده شد تا آدمی به رسم مختار بودن یکی را برگزیند. همانگونه که هادیان بیرونی انسان را به صراط مستقیم و راه حق دعوت می نمایند هادی درونی هر فرد نیز راه راست و درست را به او می نمایاند.

از آن جا که انسان دائم در حرکت و سیر و سلوک است و حرکت او گاهی به سوی بالا و به اصطلاح سیر صعودی و گاهی به سوی پایین و سیر نزولی است؛ اگر زمام امور یک انسان در دست عقل و شرع باشد، قهراً سیرش صعودی خواهد بود و اگر تابع هوا و هوس باشد یعنی زمام امرش به دست نفس و هواهای نفسانی باشد سیرش نزولی و منتهی به اسفل السافلین خواهد بود

اکنون در مناییم، ابراهیم هستیم و اسماعیل را به قربانگاه آورده ایم. وقت آن است که بیابیم تا اسماعیل ما چیست؟ آنچه ما را در راه ایمان ضعیف می کند و در «رفتن» به «ماندن» می خواند، و آنچه ما را به خود بسته و نگهداشته، کدام است؟ البته این را هر کسی خود می داند که چه چیزی را باید به منا آورد و برای قربانی، انتخاب کند