نفس-اماره

بهترین و مرغوب ترین چوب را اگر به یک جعبه کبریت بکشیم روشن نخواهد شد و هر کس هر چند بار هم که بکشد روشن نمی شود، اما یک چوب کبریت هر چند نامرغوب ترین باشد گاه با یک بار کشیدن شعله کشیده و روشن می شود، چرا؟ چون چوب کبریت برخلاف چوب های دیگر چیزی در سر دارد

اکنون در مناییم، ابراهیم هستیم و اسماعیل را به قربانگاه آورده ایم. وقت آن است که بیابیم تا اسماعیل ما چیست؟ آنچه ما را در راه ایمان ضعیف می کند و در «رفتن» به «ماندن» می خواند، و آنچه ما را به خود بسته و نگهداشته، کدام است؟ البته این را هر کسی خود می داند که چه چیزی را باید به منا آورد و برای قربانی، انتخاب کند

خلقت شیطان از آغاز، خلقت پاک و بی عیب بود و موجودی از مخلوقات خداوند بوده است. به همین دلیل سالیان دراز در صف مقربان درگاه خداوند و فرشتگان بزرگ جای گرفته بود.

ابتدا باید روشن شود روز زن برای احیای چه نگاهی به زن است و می‌خواهیم از آن طریق چه چیزی را حفظ کنیم؟ تا آنجا که تجربه نشان داده هر شعاری در هر فرهنگی نگاه مخصوص به خود را به همراه دارد و لذا با شعارهای غربی در موضوعی خاص نمی‌توان نگاهی که اسلام به آن موضوع دارد را احیاء کرد

انسان موجودی است دو بعدی، از یک سو به عالم بالا نظر دارد و از سوی دیگر به عالم سفلی؛ لذا برای انسان دو نوع حیات متصور است و با توجه به این دو نوع حیات، آدمی دارای دو چهره نفسانی است: یکی نفس در مرتبه نازل آن، یعنی خود طبیعی که منشأ غرایز حیوانی و «شهوت و غضب» و عامل جلب لذت و دفع ضرر است و وجود آن برای تامین حیات مادی ضروری است و تربیت ...

مبارزه با گرایش های غلط نفسانی از علایم دوراندیشی و کمال عقل آدمی محسوب می شود؛ چرا که از این طریق زمینه اصلاح نفس و کسب کمالات معنوی و پرورش فضیلت های اخلاقی مهیا می شود

مهمترین اصل در عرفان اسلامی، معرفت نفس و خودشناسی است. این اصل از خودقرآن کریم الهام گرفته است.

قرآن درباره نهاد و درون آدمی، همانند روانکاوی «نظریه ای چهار بعدی » را مطرح ساخته است، بنابر نفس شناسی قرآن، شخصیت آدمی یا روح انسانی، از چهاربعد یا چهار گونه نفس تشکیل شده است:

مرحله بعد مقام «ریاضت» یعنی تمرین است.

اصل مراقبت (یا مراقبه) این است که انسان بداند خداوند بر وی آگاه است و هر چه را انجام می‌دهد و حتی فکر و اندیشه او را می‌داند.