خواجوی کرمانی در سه جای دیوان عظیمش کلمه کربلا را به کار برده است و اشاراتی به حضرت سیدالشهدا(ع) دارد. در یکی از قصیده های خود نام تمامی دوازده امام را می برد و تجلیل بسیار گرانقدری از آنها می کند که همین شیعه اثنی عشری بودنش را به طرز محکمی اثبات می کند. خواجو در یکی از غزلهایش، اشعار و ابیاتی دارد که رسما جریان کربلا را ذکر می کند: