یهود

پیامبر اکرم(ص) بموازات پیمان برادری، پیمانی هم با یهود به عنوان پیمان عدم تعرض منعقد فرمود که بر طبق آن یهود در مراسم دینی و کسب و کار خود آزاد بودند، مشروط بر اینکه توطئه ای بر ضد مسلمانان نداشته باشند و دشمن را بر ضد ایشان تحریک نکنند.

هیئت اعزامی مردم حبشه،وسیله بیداری قریش گردید،و آنان نیز در صدد تحقیق برآمده جمعیتی،متشکل از:«حارث بن نصر»و«عقبة بن ابی معیط »و غیره به نمایندگی از طرف قریش، رهسپار«یثرب »(مدینه)شدند تا رسالت و دعوت «محمد»را با دانشمندان «یهود»در میان بگذارند.دانایان یهود به هیئت اعزامی گفتند که از«محمد»مطالب یاد شده در زیر را سؤال کنید:

پیش از ظهور دین مبین اسلام، دو کیش «موسوی» و «عیسوی» در عربستان پیروانی داشته است و در نواحی جنوبی عربستان، دین «یهود» تا آنجا پیش رفته بود که پادشاه یمن «ذونواس» آن را پذیرفت و بسیاری از مسیحیان «نجران» از جمله «عبد الله بن ثامر» ، پیشوای ایشان را به جرم عیسوی بودن با وضع فجیعی به قتل رسانید (1).

نویسنده: باقر طالبی دارابی جوهره تلمود،«~ ( The Essential Talmad ~»، به عبری:«~ Talmud Kolha la) ~»، مؤلف: آدین آشتاین سالتز،«~ (Adin Steinsaltz) ؛ ~»مترجم انگلیسی : چایاگالایی،«~ (Chaya Galai) ؛ ~»نوبت چاپ: سوم؛ ناشر: .«~ publisher Basic Books Inc، ~»296 ص. رقعی.

خبر باطل را انتشار مده و با شریران همداستان مشو که شهادت دروغ دهی.پیروی بسیاری برای عمل بد مکن و در مرافعه، محض متابعت کثیری، سخنی برای انحراف حق مگو

«اگر در میان تو امری که حکم به آن مشکل شود به ظهور آید.