آدابی

یکی از پایه های اقتصاد، خرید و فروش است که امکان توزیع کالا را فراهم و زمینه بهره مندی از تولیدات دیگران را پدید می آورد

روشن است که قضا از مهم ترین و بزرگ ترین و خطیرترین امور جامعه است، تا بدان حد که گفته شده شاخه ای از درخت ولایت و حکومت است و امور حکومت جز با آن به سامان نمی رسد، چون ستون محکم خیمه حکومت است اما اساس هر حکمی و انشای هر رأی و تصمیمی به دست قاضی است که به اجرای رأی و امرش دستور می دهد

آداب قضاوت سلسله احکام مستحب و مکروهی است که پیرامون قضاوت در متون فقهی ذکر گردیده است. نوشتار حاضر در طیّ چهار فصل به این موضوع پرداخته است.

مقدمه کتاب آداب السلطنة از جمله رساله های سیاسی است که در عصر صفویه(قرن دهم و یازدهم هجری) نگارش یافته است

بدان که: ثواب روزه بسیار، و اجر آن بی شمار است.و آیات و اخبار در فضیلت آن خارج از حد احصا، و بیرون از حیز اظهار و تذکار است.و همه آنها در کتب احادیث مذکور، و در السنه و افواه مشهور است.و احتیاج به ذکر آنها در این مقام نیست.بلکه در اینجا اشاره به بعضی از آداب باطنیه و ظاهریه روزه می شود.

دو حادثه بسیار مهمّ و بزرگ در تاریخ اسلام رخ داد که از یکی رسالت و از دیگری امامت به وجود آمد. نخستین حادثه، نزول وحی بود که رسالت پیامبر(ص) را در برداشت

باری چون قصد زیارت اولیاء حقیقی سلام الله علیهم را بنماید، اولا باید بداند که نفوس مقدسه طیبه طاهره چون از ابدان جسمانیه مفارقت نمود، و متصل به عالم قدس و مجردات گردید غلبه و احاطه ایشان به این عالم اقوی گردد، و تصرفاتشان در این نشأت بیش از سابق می شود، و اطلاعاتشان به زائرین اتم و اکمل گردد.