آشنایی-با-بازیهای-ایرانی

بازی است گروهی که بوسیله چوب های دستی بازیکنان بشرح زیر در زمین باز و دشت هموار صورت می گیرد: دو گروه از بازیکنان پس از یارگیری و تهیه چوب به تعداد بازیکنان ،برای خود رئیس یا سرگروه انتخاب می کنند. هدف از بازی نشانه گیری و اصابت چوب پرتاب شده حریف مقابل در هواست .

اته گه داش قویدو” در دامن سنگ گذاشتن” برای انجام این بازی باید بیش از پنج نفر بازیکن حضور داشته باشند با توجه به اینکه این بازی تحرک بدنی ندارد ولی باعث تقویت فکر می شود برای شروع بازی، بازیکنان کنار هم به ردیف می‌نشینند، یک نفر به عنوان شاگرد و یک نفر دیگر از بازیکنان به عنوان اوستا انتخاب می شوند اوستا با سنگ کوچکی که در دست دارد در ...

به علت شباهت این شکل به صلیب آن را از ارمنی جیزیقی می‏نامند. تعداد بازیکنان هر چند نفر می‏تواند باشد اما بازی تیمی نیست و هر بازیکن به نفع خود بازی می‏کند

تاریخچه : این بازی از شهر کهگیلویه و بویر احمد شرع شد و به تمام شهر های ایران رسید ، امروزه در مدارس هم این بازی جزاب انجام میشود . افراد بازی: حداقل 6 نفر شروع بازی:ابتدا نفرات روبه روی یک دیگر حلقه میزنند و یک نفر بازی را شروع می کند.