آپارتمان-نشینی

اگرچه مالکیت حقی است که قانون به رسمیت شناخته و مالک حق استفاده مطلق، دائمی و انحصاری از ملک خود را دارد، اما در همه مجموعه‌های ساختمانی اعم از مسکونی و تجاری، چگونگی تصرف مالک باید به‌گونه‌ای باشد که به حقوق همسایگان آسیبی نرساند.

قسمت‌هایی از ساختمان است که تمامی مالکان حق استفاده از آن را دارند شامل زمین زیر بنا خواه متصل به بنا باشد یا بنا به وسیله پایه روی آن قرار گرفته باشد.

بازی های کامپیوتری، تبلت، پلی استیشن و ایکس باکس در کنار آپارتمان های کوچک و بدون حیاط تمام آن چیزی است که کودکان امروزی را در خانه نگه می دارد و از طبیعت محروم می کند

آیا هرکس می تواند در منزل خود، خصوصا آپارتمان‌های دیوار به دیوار امروزی بر مبنای استدلال چاردیواری اختیاری، هر نوع اقدامی انجام دهد؟ قانون چنین مجوزی به افراد می دهد؟

ساکنین قسمت های اختصاصی مجتمع ها موظفند جهت رعایت حسن همجواری، بعضی بایدها و نبایدها را مورد توجه قرار دهند و به آنها عمل کنند

با وجود تفاوتهای زندگی آپارتمان نشینی با سبک زندگی سنتی، امروزه، زندگی آپارتمان نشینی اجتناب ناپذیر است و به علت محدودیت ها، هزینه های بالای مسکن و مهاجرت، چاره ای جز گردن نهادن به آن نیست

بررسی جزییات نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1395 نشان می‌دهد یک‌پنجم از واحدهای مسکونی ایران بین 50 تا 75 متر مربع مساحت دارند

مالک آپارتمان نمی‌تواند آپارتمان خود را به شخصی بفروشد و در عین حال پارکینگ یا انباری آن را که معمولاً در سند تفکیکی دارای پلاک جداگانه‌ای نیست، به دیگری انتقال دهد.

تعیین نحوه محاسبه هزینه های مشترک قبل از هر چیز می تواند به اراده و تصمیم اهالی ساختمان موکول شود، اما اگر ساکنان روش خاصی برای این کار تعیین نکرده اند تعیین سهم هر یک از مالکان و استفاده کنندگان از هزینه های مشترک یا بر اساس متراژ و مساحت واحدها خواهد بود و یا بر اساس نفرات.

آپارتمان نشینی یکی از موضوعاتی است که در سال های اخیر اغلب خانواده های ایرانی را در بند خود اسیر کرده است و به دلیل افزایش جمعیت که نیاز به مسکن جدید را در پی داشته است موجب گردیده تا خانه باغ های قدیمی که در قالب اتاق های ساده اما صمیمی دور تا دور حوض و استخر و باغچه های زیبا بنا شده بودند جای خود را به واحدهای کوچک و مدرن آپارتمان بدهند