از زندگی طلب‌کار نبود و از این حیث غمی نیست. رنجی اما اگر هست همان است که رفیق شفیق او گفته است: «حتی یاد نگرفتند به ما احترام بگذارند. البته کم هستند! 40 کتاب برای بزرگ و کودک کافی نیست و این همه موسیقی و این همه ساز و صدا از بهترین‌هایش را نوار کردی. از کویر تا سال‌های سی آمدی. شعرها نوشتی و نثرها...»
