خلطهای چهارگانه یا اخلاط اربعه یا گشنهای چهارگانه، عبارتند از هر یک از چهار مایع خون یا دم، زرد آب یا صفرا، سودا یا زرد آب سوخته یا صفرای سیاه و بلغم مایع مخاطی مقدار و نسبت ترکیب این اخلاط در بدن هر شخصی و در اندامهای هر فردی، یکی از چهار طبع یا مزاج) گرم، سرد، تر و خشک را بوجود میآورد؛ این نظریه ریشه و اساس طبّ سنّتی ایران را تشکیل میدهد