خدیجه در حضور یکی از بزرگان دین یهود در سرای باشکوه خود نشسته است. کنیزان و خدمتکاران اطرافش را گرفته اند. در همین لحظه، محمد(ص) از کوچه عبور می کند. چشم دانشمند یهود به چهره زیبا و قامت رعنای محمد (ص) خیره مانده. خدیجه امتداد نگاه عالم را دنبال می کند تا می رسد به تماشای محمد(ص).