الف-لام-خمینی

در فرودگاه معطلشان کردند. تا دو ساعت بعد خبری از پرواز نشد. مأموران عراقی سید محمود دعایی را به کناری کشیده، به او گفته بودند، برو به خمینی بگو که دیگر پایش را به عراق نگذارد! دعایی گفته عراقی‌ها را به گوش سید احمد رساند. هواپیما پرید و از طریق ژنو به پاریس رفت.

حجازی، روز بعد، اول آبان، گویی که برای مأموریتی به پاریس آمده باشد، نامه سرگشاده بلندی خطاب به آیت‌الله نوشت و با یادکرد گذشته مبارزاتی‌اش متذکر شد که دو انحراف خطرناک به جان نهضت ایران افتاده و، چون موریانه آن را می‌خورد.

آقای خمینی همان مواضعی که با گویش مردمی در سخنرانی‌هایش ابراز می‌کرد با جمله‌هایی کوتاه و جمع و جور به خبرنگار یاد شده گفت. او گفت که انقلاب مردم ایران به بن‌بست نرسیده است. آن که در بن‌بست قرار گرفته شاه و حکومت پادشاهی است و رشته نهضت ایران به دست کمونیست‌ها نخواهد افتاد.