امام-عصر

هرگز آنقدر ندارم که شوم مسکینت این شرف بس که به مسکین درت مسکینم

مقدمهدین اسلام مسأله مهدویت را تنها یک ایده و تفکر خیالی که بشارت قیام رهبری مبهم در آینده نامعلوم جهت رهایی بشریت از ظلم و جور را می دهد مطرح نساخته است

مهمترین چیزی که در هر نداری و کمبودی ، آدم به آن احتیاج دارد ، همدم و رفیق هست

جامعه جهانی نیازمند الگویی است تا با تمسک به آن بتواند نقشه زندگی خود را ترسیم نماید. متاسفانه در جوامع مختلف الگوهای اشتباه زندگی انسانها را به تباهی کشیده است

دیدن امام زمان علیه السلام در عصر غیبت کبری امکان دارد و اگر کسی توفیق یابد، سعادت بزرگی نصیبش شده است، اما همه سعادت این نیست که انسان شبانه روز تلاش کند و خواهان دیدن امام باشد، زیرا برخی انسان های معاصر دیگر امامان علیهم السلام با وجود دیدن امام معصوم باز هم گناه می کردند و حتی گاهی با آنها مخالفت می کردند.

(وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أنَّ الأرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ)([1])؛

امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف عنایات ویژه ای به حضرت فاطمه معصومه علیها السلام و حرم با صفای او و اهل قم به ویژه علماء دارد

اگرچه علت وفلسفه حقیقی غیبت امام زمان علیه السلام برما مشخص نیست ودراحادیث نیز علت واقعی بیان نشده است.اما بعضی از علل غیبت آن حضرت رامی توان بااسناد به روایات اینگونه برشمرد:

از امام زمان (علیه السلام) نقل شده که فرمود:«السلام علی سلیمان الذی ذلت له الجنّ بعزته» (1)؛«سلام بر سلیمان که با عزت خداوند جنّ مسخّر او گردید»

در سال های غیبت به قدری تحریفات و مسائل خرافی وارد دین می شود که در زمان ظهور گفتار امام زمان (عج) را دین و سنتی جدید تلقی می کنند.